Hoe nu verder? - Lessen uit de psychologie | Thomas.co

Volgens doorgewinterde bergbeklimmers gebeuren de meeste ongelukken op de weg naar beneden. Deze metafoor wordt ook wel gebruikt om te benadrukken dat een opheffing van de lockdown en terugkeer naar het werk onzekerheid en obstakels met zich meebrengt.

Terwijl leiderschapsteams over de hele wereld hun reis van herstel en herstructurering plannen, is het van belang om rekening te houden met de verschuivingen in het psychologische landschap als gevolg van de wereldwijde pandemie. Het behoud van veerkracht, een hoge mate van betrokkenheid en een positief welzijn zullen kritieke factoren zijn om organisaties te helpen bij het bereiken van het nieuwe normaal. Gebaseerd op psychologisch onderzoek, geeft dit artikel een overzicht van waar je mee te maken kunt krijgen. Het biedt leiders gedachten en ideeën en toont het belang aan om zich te concentreren en te investeren in organisatorische veerkracht.

Positieve psychologie

Onderzoek toont aan dat de menselijke reactie op een crisis niet altijd paniek is, maar vaak een positievere samenkomst van persoonlijke en collectieve middelen om veilig te blijven en actief de dreiging te overwinnen.

Om te profiteren van de solidariteit van de 'vechtlust' moet de boodschap consequent en duidelijk zijn: 1) we zitten allemaal in hetzelfde schuitje, 2) we zijn belangrijk als organisatie, 3) we zijn onoverwinnelijk, 4) medewerkers komen op de eerste plaats. De uitdaging voor leiderschap zal zijn om de toekomstige identiteit en het gemeenschappelijke doel van de organisatie te hervormen.

Leiders zullen de kernwaarden moeten herdefiniëren, nieuwe praktijken moeten implementeren en de communicatie moeten managen. Dit alles vereist dat leiders zichtbaar zijn, een voorbeeldige zelfbeheersing hebben en bereid zijn om zich op te offeren.

Geestelijk welzijn

Onze menselijke aard zal ons dwingen om onze verliezen te evalueren en op zoek te gaan naar enige zekerheid en veiligheid in de toekomst. Sommigen zullen hun leven zelfs volledig omgooien.

Degenen die niet in staat zijn om zich aan te passen, kunnen afdwalen naar hulpeloosheid - een emotionele toestand die voortkomt uit het geloof dat je geen macht hebt om je situatie te veranderen of om de dingen die je liefhebt te beschermen. Wanneer hulpeloosheid grip krijgt, is jezelf terugtrekken een natuurlijke reactie - mensen kunnen fysiek aanwezig zijn, maar missen de mentale middelen om zich echt met hun werk bezig te houden.

Leiderschap in tijden van crisis vereist kwaliteiten op het gebied van emotionele intelligentie zoals empathie en acceptatie. Daarnaast zullen leiders waakzaam moeten zijn, vertrouwen moeten opbouwen, vragen moeten stellen en moeten luisteren.

Vanuit een emotioneel perspectief, verhoogt de groeiende onzekerheid de dreiging en dus de angst en bezorgdheid. Angst kan soms motiveren, maar angst voor het onbekende kan slopend zijn, waardoor mensen niet meer in staat zijn om beslissingen te nemen en actie te ondernemen.

Leiders moeten de verleiding weerstaan om informatie achter te houden en moeten open en eerlijk zijn - geruststellen maar niet beloven wat je niet kunt waarmaken. Erken de onzekerheid en vertel mensen wat je wel en wat je niet weet - wees duidelijk en leg uit wat je doet om meer duidelijkheid te verschaffen.

Primaire slachtoffers

Ongetwijfeld zullen de meeste organisaties een aantal primaire slachtoffers hebben - mensen die rechtstreeks verlies hebben geleden van COVID-19. Dit kan het verlies van familie of vrienden zijn, of grote financiële verliezen, enz. Anderen hebben mogelijk een bedreiging voor hun eigen leven en gezondheid ervaren.

In het ergste geval kan de impact van een plotseling verlies en een onzekere toekomst leiden tot hopeloosheid - het gevoel dat niemand iets kan doen om de situatie te veranderen of te verbeteren. Dit is grotendeels een emotionele staat van stilstand en inactiviteit, mensen kunnen moeite hebben om zichzelf te motiveren in de richting van herstel. De problemen die hiermee samenhangen zijn onder andere een aantal psychologische problemen, zoals slaap- en eetstoornissen, prikkelbaarheid, conflicten, ontwenning, verhoogd gebruik van alcohol en drugs.

Leiders moeten een proces op gang brengen om primaire slachtoffers te herkennen en te ondersteunen - ze kunnen terughoudend zijn om zelf hulp te zoeken. Laat hun gevoelens niet ongecontroleerd voorbijgaan en erken dat de direct betrokkenen onder druk anders kunnen reageren. Sommige mensen zullen professionele hulp nodig hebben om een positief actieprogramma op te zetten, maar tegelijkertijd is het belangrijk om het gevoel van autonomie en zelfcontrole te herstellen en mensen betrokken te houden.

Impact

Vaak zijn sommige van onze meest opwindende tijden het resultaat van tegenspoed of gevaar. Voor sommigen is het werken door middel van lockdown een groot avontuur gebleken, een psychologische hoogstand. Deze reactie treedt op wanneer we in heftige situaties worden geduwd met potentieel ernstige gevolgen. In dergelijke omstandigheden geven mensen vaak hun normale beperkingen op en overschrijden ze hun 'grenzen'. De beloning voor deze persoonlijke bijdrage is een enorme boost in eigenwaarde, zelfbewustzijn en erkenning.

Helaas is dit gevoel van korte duur, omdat collega's terugkomen en de zaken weer normaal proberen te doen. De meeste mensen passen zich aan, maar in sommige gevallen wordt het aanvankelijke enthousiasme vervangen door negativiteit en terugtrekking. 

Het is belangrijk dat leiders de belangrijkste bijdragen van de medewerkers herkennen en erkennen. Ze waarderen het dat ze veel hebben geleerd van hun ervaring die waardevol kan zijn bij het herstructureren van jouw toekomstige werkomgeving.

Uitval

In Nederland is ongeveer 50% van de werknemers vanuit huis gaan werken en voor een aantal functies is het werk zelfs volledig stil gevallen. 

Onderzoek suggereert dat de ervaringen met het werken vanuit huis gevarieerd zijn. Sommige mensen geven toe dat ze het heerlijk vinden en genieten van de kans om meer tijd door te brengen met familie en om dingen gedaan te krijgen. Bij anderen is de reden vooral dat ze te bang zijn om het huis te verlaten. Thuiswerken brengt enorme uitdagingen met zich mee op het gebied van technologie, gezinszorg, ruimte, tijdmanagement en productiviteit.

Wat de ervaring ook is, het is heel erg waarschijnlijk dat er psychologische gevolgen zullen komen. Mensen melden dat ze de structuur en de vertrouwdheid van het werk en de face-to-face interacties missen. Voor velen is er weinig of geen contact geweest met hun werkgevers, met als gevolg dat ze zich in de steek gelaten, niet gewaardeerd en kwetsbaar voelen - "Doordat er weinig contact is met mijn collega's en manager, voel ik me buitengesloten en overbodig, uit het oog uit het hart!

Leiders moeten de schade erkennen aan gevoelens van eigenwaarde en vertrouwen, en het potentieel voor afzondering, wrok en frustratie. Plan dus goed de overgang terug naar het werk. Vergeet niet de prestaties te erkennen van degenen die vanuit huis zijn blijven werken.

Hoewel mensen tijd nodig hebben om afgelopen maanden te verwerken, zullen leiders snel moeten nadenken over een plan om de organisatorische veerkracht te ondersteunen en versterken.

  • Maak het bedrijf klaar voor een primaire focus op welzijn en geestelijke gezondheid
  • Meet en monitor de psychologische gezondheid en ervaring van medewerkers
  • Maak gebruik van de 'vechtlust' - 'we zitten hier samen in'
  • Doe een stap terug en gebruik je emotionele intelligentie 
  • Wees duidelijk en eerlijk in je communicatie
  • Ontwikkelen van vertrouwen - herkennen en erkennen van bijdragen en vooruitgang

Voor de nabije toekomst, als de dreiging van het coronavirus blijft aanhouden, zullen mensen een zeer ongedwongen relatie hebben met hun werk. Dit zal onvermijdelijk een belasting vormen voor het geestelijk welzijn en zal daarnaast ook de prestaties van mensen op het werk beïnvloeden. Dit artikel toont een aantal ideeën op basis van de menselijke psychologie. Ik hoop dat het je inspireert en dat het leiders in staat stelt om zich goed voor te bereiden op het nieuwe normaal.

Dr Mark Slaski